*Pierwszy w szeregu gotowych do walki żołnierzy stał elf. Blond włosy falowały na wietrze...jego postura nie była tak "wielka" jak u niektórych ludzi, lecz to tylko pozory...
Przy pasie huśtała się długa szabla z ostrzem lśniącym i rękojeścią imitującą wyglądem smoka. Nie miał innej broni...łuk nie spowodowałby dużych obrażeń orkom, więc pozostawił go w zbrojowni.
Nie miał na sobie zbroi...spowalniałaby jego ruchy, które muszą być niezwykle szybkie i zręczne. Miał na sobie lnianą koszulę, długie spodnie i skórzane buty. Twarz bacznie wysłuchująca przywódcy...ile osób zginie? Czy będzie wśród nich on? Musi brać to pod uwagę...lecz w imię wolności jest gotów zginąć!
Stał jako pierwszy w szeregu. Wystąpił z niego, robiąc krok na przód*
Starszy szeregowy Calthaniel gotowy na rozkazy!
*Powiedział donośnym i dumnym głosem. Po chwili cofnął się do szeregu i poprawił swą szablę, która była gorąca jak ogień..czyżby czary? Możliwe...a może po prostu mieszanka minerałów? To wie tylko elf, który ją dzierży...*

*Krok w przód uczyniłą również Malia. Nie miała zamiaru stac bezczynnie i wyczekiwac rannych, mimo ze byłą kobietą. O nie. Była w końcu wampirem, a jako szybka, zręczna i wytrzymała nie ma zamiaru siedziec bezczynnie. Miała na sobie zieloną tunikę i buty sięgające kolana. Przy pasie miała zawieszony lekki rapier - idealny do jej predyspozycji. Zasalutowała dowódcy i rzekła* Chorązy Malia Dhey melduje się na rozkaz

*Na placu tym również nie zabrakło jego... Tak Cimid też tam był... Nie stał w szeregu tak jak wszyscy, tylko gdzieś nieopodal. Nie był ubrany w szaty kompanii lecz w to, w czym zawsze na polowanie chodził ... Czyli ciemna bluzka na ramionach, również ciemnie lniane spodnie, które podtrzymywał pas ze złotą klamrą. Na stopach miał skórzane buty sięgające lekko za kostkę, a na plecach niósł ciężki, skórzany, brązowy płaszcz. Na głowie miał jak to na łowce przystało zarzucony kaptur. Zapytacie może czemu ów mężczyzna zbroi nie miał skoro idzie na walkę z orkami?. Powiada on " Płytowa zbroja czy nawet lekka skórzanka spowalniają ruchy człowieka " ... A jeśli chodzi o broń ... Miał on na plecach oszczep, przy pasie cztery noże do rzucania, a rękę jego zdobiła nietypowa broń, którą w lesie kiedyś na polowaniu znalazł. Nazwał ją " Pięść Niebios ". Była to rękawica zrobiona z tego samego materiału co kolczuga, mająca trzy kilkudziesięcio centymetrowe ostrza... Nie stanął na baczność, ani się nie zameldował. Czekał tylko, aż wyruszą. *

*Sirragh spojrzał na żołnierzy.* Świetnie! Jest nas już wystarczająca liczba. Spocznij! *Powiedział i już spokojnym głosem powiedział.* Na wschodzie, za tą górą. *Sirr wskazał górę która była mniej więcej 500 metrów od zamku.* Mieści się obóz orków. Musimy tam dojść, tak, aby patrol nas nie spotkał, a jeśli już spotka żeby nie doniósł. Atak musi być z zaskoczenia, ponieważ orkowie mają sporą przewagę liczebną. Możliwe że ktoś zginie, lecz jeśli będziemy współpracować, damy sobie radę.  Dzielimy się na dwie grupy. Pierwszą poprowadzę ja. Idzie ze mną Calthaniel, Malia i Cimid. Drugą grupą dowodzić będzie Anquelique, z nią pójdzie Rahela i Thaard. Moja grupa zaatakuje obóz od frontu. Postaram się wesprzeć was moimi zaklęciami, i odwrócimy uwagę. Grupa druga w tym czasie zaatakuje obóz od tyłu, zabije dowódcę orków, a następnie ruszy wesprzeć grupę pierwszą. I pamiętajcie! Nawet na polu bitwy słuchacie się rozkazów dowódców! Wszyscy gotowi? Jakieś pytania?

*Piekące słońce nie było dobrym fantem dla wampira. Mimo iz byla uszczelniona przed promieniami slonecznymi to nie czuła się zbyt komfortowo. Miała nadzieję na deszcz. Wtedy mogłaby zrzucic wszystkie chusty owinięte wokoł jej głowy i rękawice. Rwała się aż do walki. To idealny sposób ażeby się jakoś wyładowac. Zginie? Nie wierzyłą w śmierc. Tyle razy udało się jej przed nią umknąc, iż zyskała wielką pewnośc siebie*

Orkowie są głupi... A jeśli zabijemy dowódcę, to orkowie nie będą nas dalej atakować... przez jakiś czas. Orków jest mniej więcej dwa razy tyle co nas. Ale jeśli zaatakujemy z zaskoczenia, zabijemy dowódcę. Wtedy możemy nawet wycofać się. Ale większość z nas to na tyle dobrzy żołnierze, że damy radę tej grupce orków. Poza tym grapami dowodzą czarodzieje. Będą wspierać czarami żołnierzy. *Powiedział Sirragh poprawiając zbroję*

*Elf nie mógł wytrzymać...chciał już walczyć. Wystąpił z szeregu i powiedział* Naszą największą bronią jest wiara! Ty! *Powiedział wskazując palcem na Cimida* Mówisz jak wieśniak, a nie wojownik! Na ten tytuł trzeba zasłużyć! Nie boję się orków, jeśli będzie trzeba to zginę, ale przeleję jak najwięcej ich brudnej krwi! I Bóg mi świadkiem że nie będę odstawał, gdy inni będą dzielnie znosić swe rany!
*Powiedział głośno i dumnie...był dumny..z tego że jest elfem, że ma szanse pokazać swą siłę i że sie nie boi. Po  tych słowach poprawił swe złote włosy, które rozwiał wiatr i wrócił do szeregu, ponownie kładąc swą dłoń na rękojeści szabli*